Apreasiasi Sang Ratu
Oleh : Syahidah Abdul Halim, Tahun 3, Kuliah Perubatan, Universiti Mansurah.
Indah saat itu
Jiwaku dibawa terbang
Tinggi
Melangit ke ufuk maya
Bagaikan tiada bayang lagi
Memusat di pasak bumi
Jasadku melayang pergi
Tangisan itu aku bisukan
Dakapan hangat itu aku leraikan
Sentuhan gelora itu
Aku matikan
Kekasih palsu yang mengasyikkan
Seolah aku menari
Dalam buaian asmara
Kekasih baru
Kekasih nan Tinggi
‘Jangan kau pergi lagi’
Engkau pinta
‘Jangan kau berpaling lagi’
Engkau rayu
‘Engkau tidak punya kekasih selain Aku’
Tarianku terhenti
‘Walau kau pergi, Aku tetap di sini menanti’
Oh kekasih!
Aku tidak akan
Turun lagi ke bumi
Aku tidak akan
Lepas dari lirik-Mu
Aku mahu
Sentiasa dalam pangkuan-Mu!
Oh kekasih!
Ku relakan hatiku
Dalam simpanan-Mu
Kemas
Gelap
Mimpi itu
bertandang lagi
Hanyut sarafku
Ternoda pedomanku
Kabur pandanganku
Kelabu
Mengapa renggutan ini?
Mengapa
Acapkali begini aku diperlakukan
Mengapa
Kau masih di sini?
Wahai kekasih palsu
Mengapa
Kau kembali?
Elita kuasa ghairah
Mendakapku erat
Asyik
Lepaskan
Lepaskan
Saat ini
Aku lemas
Aku keliru
Bukan
Bukan dia yang bertandang
Tetapi
Aku yang menyerah
Kekasih palsu
Saat ini
Aku menangis
Kapan
Aku kembali bahagia
Tinggi
Dalam gelora yang memuncak
Dingin
Dalam mencari rentak tarian
Di hujung mata
Kekasih itu
Yang Maha Satu
Sirna ini
Merenjis kisah
Aku bahagia dalam pesona jemari-Mu